आयुष्य

“आयुष्य”

आयुष्य, आयुष्य म्हणजे काय आहे?
जगण्याची एक हाव आहे.
चढ-उतार होणारा,
प्रेमळ भाव आहे.

आयुष्य म्हणजे काय आहे ?
वाहत्या पाण्यातील नाव आहे.
फाटलेल्या पतंगाचा ताव आहे.
पाण्याच्या काठावर वसलेले,
एक गाव आहे.

आयुष्य म्हणजे काय आहे ?
सुख आले पदरी की स्वर्ग आहे.
आणि दुःखाच्या झळा लागल्या,
की नर्क आहे.

आयुष्य म्हणजे काय आहे ?
झाडाचं पिकलेलं पानं आहे.
मोल जाणलं त्याचं की,
सोन्याची खान आहे.
अन्यथा उजाडलेलं,
ओसाड रान आहे.

आयुष्य म्हणजे काय आहे ?
यमाच्या दारात बांधलेली गाय आहे.
हळदी-कुंकाने पुजलेले तिचे पाय आहे.
नाहीतर, नाहीतर
कसायाच्या हाती दिलेली माय आहे.

आयुष्य म्हणजे काय आहे ?
देवाने दिलेले अनमोल धन आहे.
उपयोग चांगला केला तर पुण्य आहे.
फुकट गेलं तर पाप आहे.
देवाच्या हाती असलेल्या,
तराजूचे माप आहे…..

सौ. अनिता भागवत येवले
बुलडाणा

"साथ"

“साथ”

खडतर अशा प्रवासात या
साथ मला देशिल का?
नाही मागत गाडी बंगला
कष्टाचा एक घास मला देशिल का ?

येतील किती जातिल किती
सगे-सोयरे भेटतिल किती ?
काटेरी या वाटेमध्ये
सुंदर बाग फुलवशिल का ?

चल उठ आता, चल उठ आता
ओढू हा संसाररूपी रथ.
पण शपथ आहे तुला
या सुंदर रथाचा सारथी तु होशिल का ?

वाटेवर या चालतांना
भेटतील तुला सांगणारे.
ऐकून तु त्यांचे कधी तरी,
साथ माझी सोडशिल का ?

आयुष्य माझे कमी पडले,
तुझ्या सोबत जगण्यासाठी
पण जोपर्यंत श्वास आहे.
तो पर्यंत सावली माझी होशील का ?
सावली माझी होशील का ?

सौ. अनिता भागवत येवले
बुलडाणा

रंगांची उधळण – कविता होळीची

kavi in buldana

“रंगांची उधळण”

सप्तरंगातुन उधळून आली,
आनंदाची होळी.

मिळूनी सर्वानी खाऊया,
आज पुरणाची पोळी.
भांडण-तंटा, रुसवे-फुगवे,
मारा यांना गोळी.
नको नाही म्हणता म्हणता,
भिजली साडी अनं चोळी.

लाल-गुलाबी, निळा-जांभळा,
घेऊनिया रंग.
लहान-मोठे, सगे-सोयरे,
या माझ्या संग.
पिचकारीत रंग घेऊनी,
राधा ही आली.
कान्हाला या साद घालुनी,
रंग लाविला गाली.
गोकुळात या राधा-गवळणी,
झाल्या हो दंग. लहान-मोठे, सगे-सोयरे,
या माझ्या संग… या माझ्या संग…..

सौ. अनिता भागवत येवले
बुलडाणा